Verslag
Link naar foto's dienst 750 jaar RK-Kerk Steenbergen : https://hjdedoper.nl/album/public/#Mj4XsIzlrdh3wP3MSXUpnZRG
Dec 2019:
Mag ik dan bij jou?
De binnenkomst van het dienstdoende team dat de kerstnachtdienst verzorgde viel meteen op. Drie vrouwen traden de kerk in en betraden het altaar. Het maakte een grote indruk. Het kan dus wel dacht ik meteen en werd er blij van. De kerk zat nagenoeg vol . Ook daar werd ik blij van. Het kan dus toch…
Het koor zong voor de dienst liederen om stemming te brengen en ook Jan en Martine zongen vooraf een lied genaamd Winter. Meteen werd duidelijk dat het en mooie viering zou worden. Het koor verraste met hun vierstemmige setting en Martine en Jan kregen de kerk muisstil door hun ingetogen samenzang en gitaarspel. Zij zongen onder andere het lied Mag ik dan bij jou? van Claudia de Breij en Ken je mij , wie ben ik dan? van Trijntje Oosterhuis. Kippenvel!
Pastoraal werker Lenie leidde de dienst en met haar heldere stem en haar gloedvolle preek kwam binnen bij de vele aanwezigen. Ook werd het erg op prijs gesteld hoe Lenie na de viering iedereen persoonlijk gedag zei en een Zalige Kerstfeest wenste.
Kerst is een feest van de geboorte van Jezus die gezien wordt als onze verlosser en leidsman en tot wie je altijd kunt wenden onder welke omstandigheid dan ook. De vraag vanuit het lied Mag ik dan bij jou is dan ook in deze context hoopgevend.
Corrie van de Velde.
Hoog bezoek
Op vrijdag ochtend was er al vroeg bedrijvigheid in de J. de Doperkerk. Er werden banken binnen gedragen door de oudste kinderen. De lichtjes brandde al en de kerk was klaar om de grootste schat van Nieuwe Vossemeer te ontvangen; de kinderen van basisschool Merijntje.
Juf Carola leidde de dienst in goede banen. De adventskaarsen werden aangestoken en er werd veel gezongen wat geweldig klonk in de mooie J. de Doperkerk. Alle klassen hadden een wens mogen verzinnen en een vertegenwoordiging van elke klas mocht die wens komen voorlezen. Er kwamen mooie wensen voorbij die gericht waren op lief zijn voor elkaar, saamhorigheid en delen . Niet alleen voor de schoolkinderen zelf maar overal op de wereld. Groep 8 vroeg om een ruimte om met elkaar onder het afdak te kunnen chillen. Dat past natuurlijk precies bij hun levensfase. Alle wensen waren geschreven op mooie knutselwerkje die opgehangen werden . Het zag er prachtig uit. Na het voorlezen van een kerstverhaal en nog een enthousiast meegezongen lied waarvan de aanwezige ouders en andere volwassenen kippenvel kregen vertrokken de groepen weer naar school voor de rest van het kerst programma. Maar eerst liepen ze nog langs de kerststal om weer even bij het beeldverhaal stil te staan waar kerst mee begonnen is.
Corrie van de Velde
De vrijwilligersavond en de tonprater
November 2019:
“ Ach, maar pastoor de Kort ken ik wel”. Dat waren bijna de eerste woorden van tonprater Den Teun. Hij kwam tijdens de goed bezochte vrijwilligersavond van de J. de Doperkerk een optreden verzorgen. Pastoor Hans en Den Teun hadden elkaar inderdaad al vaker ontmoet tijdens verschillende vrijwilligers avonden. Het optreden van Den Teun zorgde voor een vrolijke noot waardoor mensen weer eens lekker konden lachen. Dat voelde heel goed. Lachen is altijd van harte welkom zo bleek ook nu weer. Verschillende mensen werden door Den Teun persoonlijk aangesproken en meegenomen in zijn verhaal. Dat was voor niemand een probleem. Het was verrassend hoe spontaan er werd meegedaan al had men geen idee waar het verhaal heen zou gaan. Met een warme handdruk werden de slachtoffers bedankt. Vooraf had voorzitter Corrie Goderie een terugblik gegeven op het afgelopen jaar met hoogte maar helaas ook dieptepunten. Ook werd er stil gestaan bij het afscheid van Piet van Schilt en Adrie Hommel uit het Sint Anna bestuur. Daarna was er een heerlijk buffet waar iedereen van genoot. Alle vrijwilligers werden door de voorzitter nog eens nadrukkelijk bedankt voor hun inzet en ook Hans de Kort deed dat aan het eind van de avond. Want waar zouden we zijn zonder vrijwilligers?
Corrie van de Velde, J. de Doperkerk
okt 2019:
Het kerkontbijt, de oorlog en muzikale felicitaties.
In de J. de Doperkerk was er zondag 27 oktober een oecumenische viering. Samen met de Protestantse gemeenschap van Nieuw Vossemeer kwamen we bijeen om elkaar te ontmoeten en ons geloof te vieren. Pastoor Sebastian en dominee van het Maalpad gingen voor. Zij werden bijgestaan door voor hen vertrouwde mensen uit beide geloofsgemeenschappen. Het was druk in de kerk. Van het Maalpad wist iedereen te raken door zijn overweging waarin de vraag centraal stond; hoe ga jij/ik om met hoogmoed en nederigheid en met goed en met kwaad. Hoe snel oordelen we over anderen maar schieten we zelf tekort en vinden we onszelf beter dan de ander of juist minder. De waarheid is niet eenduidig en iedereen herkende beide thema`s in zichzelf.
Tijdens de viering was een van de misintenties bedoeld als dankbaarheid voor een zestig jarig huwelijk. Het waren de heer en mevrouw Knuit die deze mijlpaal mochten vieren. Hun kinderen en familie waren aanwezig en hadden voor een verrassing gezorgd. Na de viering stond harmonie Semper Crescendo klaar om het bruidspaar muzikale felicitaties te brengen. De overige aanwezigen zaten ondertussen aan een gedekte tafels voor het kerkontbijt. De vrijwilligers hadden weer hun best gedaan en ook de beheerster van de Vossenburcht had haar medewerking verleend. Tot nu was het Herman en Willy Buijs die voor tafels e.d. zorgden maar die zijn inmiddels met pensioen. Een welgemeend bedankje aan hen is hier zeker op zijn plaats!
Tijdens het ontbijt ontstonden mooie gesprekken. Zo kreeg ik het verhaal te horen over de zes van Sluis. Dit waren willekeurige slachtoffers van een wraakactie van de Duitse soldaten nadat een van hen door een ongelukkig ongeval om het leven was gekomen. Onder hen was de vader van de verteller. Hij was destijds drie jaar oud en had een broertje van vijf. Zijn moeder was hoogzwanger. De verteller gaf aan hoezeer dit voorval zijn moeders maar ook zijn leven heeft beïnvloed en hoe moeilijk het thema vergeving is. In deze tijd van herdenken van de bevrijding van de tweede wereldoorlog was dit verhaal weer actueel. Zo kwam de oorlog, die veel levens verwoestte, de viering binnen en maakte weer veel indruk.
Met gezamenlijke krachten werd er door vrijwilligers opgeruimd en afgewassen en kijken we terug op een mooi samenzijn.
Corrie vd Velde.
juni 2019: Zingende kinderen en een fluitende lijster tijdens de buitenviering.
Zondag 23 juni was er een feestje in de J. de Doperkerk in Nieuw Vossemeer. Eigenlijk zijn er vandaag drie feestjes te vieren vertelde pastoraal werker Lenie o.a. de naamdag van de patroonheilige van de kerk; Joannes de Doper. Ook was het de terugkomdag van de communicantjes. Hoewel ze niet allemaal gekomen waren was het genieten voor degene die er wel waren. De volwassenen genoten op hun beurt van de aanwezige communicantjes. De zon was ruimschoots aanwezig, de vlaggetjes kleurden het plein,de stoelen waren ruim bezet en het altaar stond op het grasveld, vlak voor de Mariakapel. De bomen boden schaduw en de wind bracht verkoeling. Alles klopte vandaag. Wat nog een extra feestelijke tintje gaf was de fluitende lijster die boven alles uit kwam en de hele viering aanwezig bleef.
De communicantjes hadden weer een grote rol tijdens de viering. Zij lazen voor,zongen (ondersteund door het koor), feestelijke liedjes. Toen het tijd was voor de preek vroeg Lenie de bank waarop de kinderen zaten om te draaien zodat de kinderen richting de aanwezigen keken. Tussen hen ingezeten maakte Lenie een spontaan praatje met de kinderen en stelde hen vragen. Na enige aarzeling kwamen de kinderen wat losser en ontstond er een mooie interactie. Daar bleef het niet bij. Een van de aanwezige kinderen die bij de volwassenen zat mengde zich spontaan in het gesprek.
Interactief. Dat was het woord wat in me op kwam Zo moet het zijn dacht ik. Deze manier brengt, naast dat het de betrokkenheid vergroot, verrassende gedachten aan het licht. Zou dit ook kunnen tijdens een gewone viering vroeg ik me af. In plaats van de preek een thema met elkaar bespreken waar iedereen aan mee mag doen? Het zal wennen zijn maar het brengt veel goeds ,daar ben ik van overtuigd.
Na de viering was er koffie, thee en limonade met cake. Dat ging er bij iedereen goed in. Het was al met al een feestelijke ochtend waarin ruimte was voor gebed,zang, spel en dans. Iedereen vierde op zijn/haar eigen manier. Nadat er met vereende krachten was opgeruimd en alles weer op zijn vertrouwde plek stond in de J. de Doperkerk verstomden de stemmen behalve een; die van de lijster,die floot vrolijk voort. Prachtig en overtuigend.
Corrie van de Velde
Foto's gemaakt door Piet van Schilt tref je hier
1e Communie 2019
Laten we het samen doen.
De drie communicanten van de J. de Doperkerk.
De zon brak net door toen de viering begon. Het kerkplein was feestelijk versierd met fel gekleurde vlaggetjes. Je kon zo duidelijk zien dat het een bijzondere dag was. En dat was het want in de J. de Doperkerk deden Lucas, Darja en Tom hun Eerste Heilige Communie.
Ook van binnen was de kerk versierd met bloemen aan de banken en aan alles was te merken dat het een bijzondere viering was. Het koor zong aangepaste vrolijke liedjes en zelfs het jeugdorkest van Semper Crescendo was aanwezig. Zij speelden mooie muziek en ontroerden met hun aanwezigheid Er was ook veel familie van de communicantjes want er was ruimte voor iedereen. Zo waren er ouders, zusjes en broertjes ,opa`s en oma`s, jonge ouders met pasgeboren baby die ter plekke de fles kregen, pubers en peuters waarvan de laatste af en toe even mochten wandelen in de kerk omdat het anders te lang duurde. Alles bij elkaar was er veel verbondenheid met de drie communicantjes Tom, Darja en Lucas. De kindvriendelijke teksten maakten het geheel voor iedereen toegankelijk en verhoogden de betrokkenheid.
De hoofdrol was vandaag natuurlijk weggelegd voor de communicantjes zelf die een grote rol hadden in de viering en hierin bijgestaan werden door pastoor Sebastiaan, koster Jan en Joke. Er was al een hele weg afgelegd voordat de dag vandaag eindelijk aanbrak, zo vertelde pastoor Sebastiaan, waarin ook de ouders van de drie communicantjes een duidelijke rol hadden, net zoals dat vandaag het geval was.
Toen pastoor Sebastiaan alle aanwezigen kinderen en jongeren opriep naar voren te komen om het lied mee te zingen werd het heel druk voorin de kerk en werd er uit volle borst meegeklapt en gezongen met het koor. Er ontstond een mooie saamhorigheid die voor iedereen voelbaar was. Een van de liederen waarin dit tot uiting kwam was :laten we het samen doen;zingen, loven, prijzen de heer, wat in canon werd gezongen. Samen doen, samen zingen, elkaar steunen en meenemen in liefde en geloof, nu maar ook in de toekomst. En als je er echt in gelooft dan maken we het samen waar.
Corrie van de Velde
Wat foto's tref je hier:
https://hjdedoper.nl/fotos/?cat_id=29
Diamanten bruiloft in de HJ de Doperkerk
Vrijdag 26 april 2019 was er een speciale dag voor Janus en To Kolen uit Nieuw Vosssemeer. Zij vierden hun 60 jarige huwelijksjubileum. Als onderdeel van dit heugelijke feit was er een viering in hun J. de Doperkerk. Zowel To als Janus zijn actief betrokken bij de kerk o.a. als vrijwilligers. Janus is al heel lang lid van het kerkkoor en daarnaast is hij onderdeel van de begraafplaatsploeg die het kerkhof onderhoudt. To is al langdurig lid van de schoonmaakploeg van de kerk en samen hebben ze jarenlang drukwerk e.d. voor de kerk rondgebracht in het dorp. Ook zijn zij trouwe bezoekers tijdens de diensten. Pater Bertus kent het diamanten bruidspaar al zo lang hij in Nieuw Vossemeer gestationeerd is dus hij, gezeten in een rolstoel, ontbrak niet bij de viering, tot grote blijdschap van het bruidspaar.
Martien had met het koor, op aangeven van het bruidspaar, speciale liederen ingestudeerd om de viering op te luisteren. Ook organist Leo ontbrak niet. Arie en Henk waren voor de gelegenheid aangeschoven zodat het koor voltallig was op Janus na natuurlijk die naast zijn vrouw en familie in de voorste bank plaats nam.
Het werd een mooie eucharistieviering die werd voorgegaan door pastoor Hans de Kort. Familieleden van Janus en To verzorgden de lezingen zodat het een gezamenlijke gebeuren werd. To en Janus werden verdiend in het zonnetje gezet en tot slot toegezongen met een lang zullen ze leven. De feestelijke dag werd voortgezet met een receptie waarbij alle koorleden waren uitgenodigd. Later volgende nog een feestavond. Het werd een dag om nooit te vergeten voor Janus en To en hun familie. Heel mooi dat de J. de Doperkerk getuige mocht zijn van deze diamanten bruiloft!
Corrie van de Velde.
22 april 2019:
De paasviering, drie aspirant communicantjes en het alsnog gezegend koor
Dat het prachtig weer was met Pasen zal niemand zijn ontgaan. Het weer was zeker helpend voor de mensen die de dienst in de J. de Doperkerk bij woonden. Dat was echter niet de reden dat het zo druk was. Het was natuurlijk de paasviering die mensen op de been had gebracht maar de aanwezigheid van de drie aspirant communicantjes was ook van belang. Lucas, Tom en Darja doen op 12 mei hun Eerste Communie en vandaag mochten ze actief meedoen met de dienst om zich te laten zien. Ze hadden een grote rol in het geheel. Zo mochten ze de paaskaars en de familiekaars aansteken en het pas gewijde wijwater in de doopvont laten lopen. Allemaal hele belangrijke zaken. Daarnaast lazen ze verschillende teksten. De kinderen hadden het er druk mee en namen hun taak serieus en dat maakte weer dat alle aanwezigen zichtbaar van hen genoten.
Pastoraal werker lenie begeleidde de aspirant communicantjes en ook Corrie had hierin een rol. Het koor zong speciaal voor de kinderen een aangepast programma wat het geheel extra feestelijk maakte.
Lenie was in haar rondgang met het wijwater aan het begin van de dienst het koor vergeten te zegenen. Dat wilde ze natuurlijk goed maken dus kregen de koorleden nog een flinke zegen over zich heen waarbij lenie openhartig bekende dat ze hier zeker geen hekel had. Daar kon iedereen het plezier van inzien.
Toen het slotlied had geklonken en de mensen al richting de deur naar buiten begonnen te lopen barstte het koor uit in het Halleluja van Handel. Prachtig klonk het. Het lied stroomde met de mensen mee de kerk uit richting de zon die volop scheen. Alle aanwezigen gingen met een gezegend humeur de dag tegemoet.
Tekst en foto's Corrie van de Velde,
9 januari 2019:
Zin om met RK leeftijdsgenoten te gaan wandelen (25 - 55 jaar) ?
Het is de ideale manier om mede RK 25 plussers te ontmoeten en het RK geloof samen te delen.
We gaan één keer per maand wandelen, soms gecombineerd met het bijwonen van een H. mis en desgewenst gezamenlijk ergens betaalbaar eten na afloop. Meer info tref je op: http://home.kpn.nl/m.de.wit-ssc/Georgiuswandelingen.html
25 december 2018:
Wie ben je dan? Ken je me beter dan ik?
Hoe toepasselijk is deze tekst in de kerstnacht al zou je het op het `t eerste gezicht niet zeggen. Wie ben je dan? Wie is dat kind dat tweeduizend jaar geleden geboren werd in de stal, dat uitgroeide tot de vertegenwoordiger van het Christendom en over de hele wereld bekend werd. Wie is dat kind dat zoveel losmaakte die nacht? Dat kind wiens boodschap we proberen na te leven. Dan het tweede gedeelte van de tekst; Ken je mij beter dan ik? Kent het kind en de jongeman die het werd, ons beter dan dat we onszelf kennen? Ziet het ons in onze zuiverste vorm zoals de tekst suggereert? Dus los van onze ijdelheden, hebzucht en kleingeestigheid die ons dagelijks gevangen houdt?
Het lied ,geschreven door Huub Oosterhuis, bekend door de uitvoering van zijn dochter Trijntje, werd tijdens de kerstviering in de Joannes de Doperkerk prachtig gezongen door Martine Westenbroek onder begeleiding van Jan van de Velde. De overvolle kerk was er stil van en diep onder de indruk.
Wie is die God en hoe weet je dat hij bestaat? Dit waren vragen van jongeren uit het verhaal wat pastoor Hans de Kort vertelde die het zijn beurt weer had gehoord van een bisschop. Jongeren die meteen naar de essentie vroegen en geen mooie praatjes hielden. Ook zij waren zoekende net als de bisschop zelf in zijn vroegere leven. God is geen universele energie maar de liefde van een persoon tot persoon vertelde het verhaal verder. Het maakt je leven rijker en verbindt je met je wortels. Zonder die verbinding verdor je en verlies je ook het contact met jezelf. Ga de uitdaging aan en zoek verbinding met mensen die niet meteen voor de hand liggen, dus buiten je vertrouwde kring. Stel je hart en geest open en wordt er innerlijk rijker van.
De kerstnacht verbindt mensen over de hele wereld. Ook tijdens de kerstnacht van 2018. De Joannes de Doperkerk zat bomvol met mensen die je anders niet ziet. Prachtig en allen even welkom. Het koor in leiding van Martien van Gaans zong Missa Quarta een prachtige nieuwe mis. Natuurlijk ook het nog altijd ontroerende lied Stille nacht heilige nacht. De vierstemmige uitvoering galmde prachtig door de kerk en raakte iedereen.
Voor even werden we geraakt door de kerstgedachte en de muziek. Ken je mij, wie ben ik dan? Ken je mij beter dan ik? Dit lied nemen we mee in onze zoektocht naar verdieping.
Corrie van de Velde
10 november 2018: Gregorius onderscheiding voor koorlid Henk de Baat van de Joannes de Doperkerk.
Het was in het geheim voorbereid want Henk mocht het niet weten. Hij moest wel naar de dienst gelokt worden en dat viel nog niet mee. Zijn dochters Ad en Corina zaten in het complot maar het was zijn vrouw Nilly die hem moest overtuigen de kou te trotseren en naar de dienst in de Vossenmeren te gaan waar pater Bertus de voorganger was. Dat het een bijzondere dienst werd dat zal Henk al snel hebben opgemerkt immers het bijna gehele gemengd dames en herenkoor onder leiding van Martien van Gaans was aanwezig. Dat is normaal niet het geval. Ook werd het Te Lourdes op de bergen gezongen, een lied wat op het lijf van Nilly en Henk geschreven staat. Zij zijn al wel een keer of 20 naar Lourdes geweest en hebben dus een bijzondere band met deze bedevaartplaats. Op het einde van de dienst nam Pater Bertus het woord en nodigde Henk uit naar voren te komen. Behendig sturend met zijn scootmobiel voldeed Henk aan dat verzoek. In zijn praatje refereerde pater Bertus aan het 25 jarig zangjubileum van Henk. Die antwoordde met de opmerking dat hij graag nog eerder lid wilde worden maar dat hij toen nog geen tijd had omdat hij moest werken. Henk kreeg de onderscheiding van Gregorius opgespeld en de daarbij behorende oorkonde. Die ga ik meteen inlijsten gaf Henk aan. Hij was zichtbaar verguld met de huldiging. Het hele koor zong lang zal hij leven voor Henk en feliciteerde hem met deze grootse prestatie. Henk glunderde en genoot met volle teugen . Ook zijn vrouw Nilly werd in het zonnetje gezet, zij kreeg prachtige paars bloeiende orchidee aangereikt. Dat Henk nu niet meer zo vaak mee zingt in het koor is spijtig maar dat heeft te maken met zijn gezondheid. De momenten dat het Henk wel lukt om mee te zingen met het koor koesteren we. Wat ons betreft is hij altijd van harte welkom. Nog van harte gefeliciteerd Henk en hartelijk dank voor je vele jaren van inzet als tenor van het gemengd dames en herenkoor van de Joannes de Doperkerk.
Corrie van de Velde
Indrukwekkende Allerzielenviering in de J. de Doperkerk.
2 november 2018:
In de Joannes de Doperkerk kreeg de Allerzielenviering dit jaar een bijzonder thema; we gedenken met licht.
Al in de middag waren de vrijwilligers druk bezig om overal lichtjes weg te zetten zodat bezoekers over het hele kerkhof in het donker hun weg zouden kunnen vinden.
Het werd verrassend druk. Ongeveer 90 personen waren naar de viering gekomen om hun dierbaren te gedenken. Tijdens de viering werden eerst de overledenen van het afgelopen jaar genoemd en in het licht gezet. Familieleden konden de kaars, met daarop de naam van hun dierbare overledenen aansteken. Ook was er voor iedereen een roos om mee naar huis te nemen.
De dienst kende een ingetogen karakter. Iedereen aanwezig kende iemand die overleden was . De zorgvuldig uitgezochte woorden brachten troost ,respect en verbinding. De muzikale omlijsting werd uitgevoerd door Jorn Knuit ondersteund door Bob Veldboer, Arno de Klerk en het gemengd koor onder leiding van Martien van Gaans. Zij allen zorgden voor een extra accent en bezinning.
Na de viering kreeg iedereen een brandende kaars aangereikt en ging men in optocht naar het kerkhof. De lichtjes die daar verspreid neer gezet waren wezen de weg en zorgden voor een intieme sfeer.
Op het kerkhof volgde een korte ceremonie waar de werkgroep woorden van bezinning sprak, Jorn en Bob weer speelden en tenslotte sloot Arno af met een prachtig uitgevoerde Last Post op zijn trompet.
Hierna kon iedereen zijn brandende kaars neerzetten op het graf bij hun overledenen. De medewerksters van begrafenisonderneming Jannie Hulsbergen zorgden voor koffie en thee en stelde de afscheidskamer open.
Al met al werd het een indrukwekkende Allerzielenviering waar veel mensen hun waardering over uit spraken.
Corrie van de Velde
PKC Joannes de Doperkerk
Foto's treft u hier: https://photos.app.goo.gl/dW6pBBMgu6yZ325v9
Ziende blind. (okt 2018)
Dit was het thema van de oecumenische dienst op zondag 28 oktober in de Joannes de Doperkerk in Nieuw Vossemeer, die vooraf ging aan het jaarlijkse kerkontbijt dat samen met de Protestante gemeente georganiseerd werd. Dominee van het Maalpad en pastoraal werker Hein Paulissen gingen de dienst voor. Rond de 85 personen waren gekomen om aan dit gebeuren mee te doen.
Iedereen kent het gezegde; eerst zien en dan geloven. Vandaag echter werd dit omgevormd tot eerst geloven en dan zien. We kijken wel maar zien niets omdat we niet echt kijken. Eigenlijk zijn we blind terwijl we kunnen zien.
Het kerkontbijt was weer heel goed verzorgd. Er ontstonden weer mooie ontmoetingen tussen mensen die elkaar normaal gesproken niet zo snel tegen komen. En dat is ook de bedoeling van dit kerkontbijt. Kijk naar je medemens en oordeel niet vanwege de buitenkant. Hoe iemand er uit ziet is niet van belang, Het gaat om de binnenkant. Daar schuilt de echte mens. Willen zoeken naar die binnenkant vraagt inzet , betrokkenheid en belangstelling. Dan zie de mens tegenover, naast je of achter je. Dan kunnen er mooie ontmoetingen ontstaan die voor ieder iets toevoegen.
Dit is ook zo voor onze omgeving , voor de natuur. Meestal gaan we gehaast onze weg maar sta eens stil en kijk omhoog. Maak ruimte in jezelf voor wat je ziet en ervaar het. Voel het en dan wordt het een beleving die veel dieper gaat en betekenis krijgt, die je raakt. Dan voel je God. Eigenlijk is er niet veel voor nodig . Alleen aandacht geven. Van welk geloof je bent is eigenlijk niet van belang, het gaat om hetzelfde inzicht.
De kinderen in de oecumenische dienst hadden een belangrijke inbreng. Zij lazen voor en zorgden voor plezier bij iedereen. Een kind kan je gemakkelijk raken. We raken allemaal snel betrokken bij een kind. Dat raken we kwijt als de kinderen ouder worden en komen de oordelen sneller in ons hoofd. Jammer, want zo kijken als we naar jongere kinderen zorgt er voor dat ons hart open en toegankelijk blijft.
De gezelligheid tijdens het kerkontbijt was voor iedereen een mooi begin van de zondag. Hartelijk dank aan allen die deze beleving tot stand brachten.
Corrie van de Velde, PKC van de J. de Doperkerk
Gedenken met licht in de J. de Doperkerk
Op 2 november 2018 aanstaande is het weer Allerzielen. Dat is de dag waarop we extra aandacht besteden aan onze overleden dierbaren. Niet alleen aan degene die afgelopen jaar zijn overleden maar aan al onze overledenen.
Dit jaar doen we dit op bijzondere wijze. We gedenken met licht.
Tijdens en na de viering zullen Jorn Knuijt en Arno de Klerck een muzikale bijdrage leveren. Na de viering gaan we, met lichtjes die gratis verkrijgbaar zijn in de kerk, naar de begraafplaats waar we, na een kort moment van bezinning , de lichtjes bij onze dierbare gaan brengen en hen op die manier in het licht zetten.
Begrafenisondernemer Janny Hulsbergen stelt het mortuarium open en zorgt voor koffie en thee. Iedereen kan op eigen wijze en tempo gedenken.
Wij hopen velen van u te mogen ontmoeten zodat we onze overledenen samen in het Licht kunnen zetten, en zij niet vergeten worden.
De dienst in de J. de Doperkerk begint om 19.00 uur. Iedereen is van harte uitgenodigd.
PKC, Nieuw Vossemeer
Er is een varken te water geraakt.. (okt 2018)
Op zoek naar plaatsnamen tijdens een drukbezochte vrijwilligersavond.
Bijna zeventig vrijwilligers van de J. de Doperkerk waren aanwezig tijdens deze avond die bedoeld was om hen te bedanken voor hun bijdrage in welke vorm dan ook. Zonder vrijwilligers zou er geen kerkgemeenschap kunnen bestaan zo beaamde pastoor Hans de Kort dit in zijn dankwoord” Ik ben de enige betaalde kracht die hier aanwezig is. U doet het allemaal vrijwillig en dat is onbetaalbaar” zo gaf hij aan.”Zonder u kan ik niets”.
Pastoraal werker Hein was inmiddels naar huis maar had nog wel deel kunnen nemen aan de Quiz waarbij in drie gedeelten naar plaatsnamen gezocht moest worden die verstopt zaten in allerlei vormen en omschrijvingen. Maar eerst, na het welkomstwoord van PKC voorzitter Corry Goderie waarbij ze de hoogtepunten aanhaalde van het afgelopen jaar, was er een buffet. Heel goed verzorgd door de medewerkers van de Vossenburcht. Iedereen genoot er van en liet het zich goed smaken. De sfeer zat er al vroeg goed in en er werd gezellig gekletst. Nadat mevrouw Dina Bosters haar jaarlijkse loterij had gehouden ten bate van Stichting Ankie Stoer,met mooie prijzen en natuurlijk de door haar zelfgemaakte knuffel , begon de quiz.
Die was niet gemakkelijk maar er mocht per tafel samen worden gewerkt. Vragen als…er is een varken te water geraakt. Ik denk dat de boer nu naar…. bezorgde menigeen hoofdbrekens. Er werd impulsief en creatief nagedacht en antwoord gegeven. Zo werden er drie rondes gehouden, allen even boeiend. Corry Goderie ontpopte zich als een echte quizmaster en verpakte de bekendmaking van het eindresultaat in een hilarisch jasje wat gewaardeerd werd. Al met al was het een geslaagd en gezellige avond. We hopen dat alle vrijwilligers van de J. de Doperkerk volgend jaar actief willen en kunnen blijven
Wat plaatsnaam op de vraag van het varken wat te water was geraakt betreft….Ik denk dat de boer nu naar zijn: Zwijndrecht,
Corrie van de Velde.
bijeenkomst met majoor Robert Versteeg
Verslag van de bijeenkomst van majoor Robert Versteeg op basisschool Merijntje aan de groepen 6, 7 en 8 op donderdag 20 september in het kader van de Vredesweek. De majoor was gekleed in een camouflagepak en had een grote legerzak bij zich. Hij vertelde dat hij een militair is, maar anders dan wat de kinderen verwachten. Hij is geen gevechtsmilitair, maar een vredesmilitair. Hij vroeg de kinderen of zij beroepen weten die ook helpen i.v.m. vrede en veiligheid. De kinderen reageerden meteen en antwoordden met politie en brandweer. De majoor was gelegerd in Afghanistan in de provincie Uruzgan en was wel een half jaar achter elkaar daar en moest vrouw en kinderen in Nederland achter laten. Het werken daar was een gevaarlijke onderneming. Hij had steeds bescherm militairen om hem heen en droeg ook een wapen wat hij liever niet gebruikt, maar wat helpt om zich te beschermen.
Het verplaatsen in het land moest met een helikopter, omdat er veel bergen en valleien zijn. Contact maken met de mensen moest via een tolk/ vertaler.
Hij sprak Engels, de vertaler zei het in het Afghaans en daarna kwam het weer in het Engels terug. De majoor zei, dat zijn doel was om de mensen daar weer aan het werk te helpen. Er was een bedrijfje waar olijfolie te koop was. Er kwamen weinig mensen in de zaak, want de verkoper zat in het deurgat, zodat de mensen niet naar binnen konden. Ook leerde de man hoe hij b.v. reclame kan maken om meer mensen te bereiken. Het devies van de majoor is: waar gewerkt wordt, daar wordt niet gevochten.
Hij liet de kinderen een foto zien van het vliegtuig waarin hij zat op weg naar Aghanistan. Naast hem zat een militair die later het leven verloor na een bom- aanslag. De majoor was daar vlakbij toen het gebeurde. Hij kan het gelukkig nog na vertellen, maar zei er elk jaar nog aan terug te denken op 4 mei bij de dodenherdenking en op de datum waarop de militair omkwam. In Afghanistan gaan de vrouwen en meisjes niet naar school, de mannen en jongens wel. Dat mag niet van de Taliban. Maar de majoor zei, dat ze bezig zijn om te zorgen dat de meisjes ook naar school kunnen. Er zijn gelukkig ook leuke dingen b.v. het contact met de kinderen. Hij vertelde, dat er steeds een jongen achter de vrachtwagen aan holde en vroeg om een balpen. Die kennen ze daar niet. Aan het eind van de sessie pakte de majoor zijn legerzak verder uit. Er kwam een slaapzak uit, een luifel wat gespannen werd tussen b.v. de auto’s of bomen om zich te beschermen tegen de regen. De kinderen kregen om beurten de legerzak om gehangen en zo merkten ze wat een gewicht dat eigenlijk is. Het viel mij op, dat de kinderen hele goede vragen stelden en heel geinteresseerd luisterden. De majoor vertelde ook heel boeiend en zei na afloop best moe te zijn en veel respect te hebben voor de leerkrachten.
Het was zeer de moeite waard.
Martien van Gaans
Je hoeft niet goed te kunnen horen om liefde te ervaren
Veel mensen waren naar de viering gekomen om het zestig jarig professiefeest van pater Bertus van Schaik bij te wonen. Ze kwamen uit heel Brabant want ook zijn familie was aanwezig. Pater Bertus liep al vroeg bedrijvig heen en weer in zijn J. de Doperkerk om te kijken of alles is goede banen verliep. Daar had hij zich geen zorgen over hoeven te maken want alles was tot in de puntjes geregeld . Het koor had speciale liederen ingestudeerd en waren vandaag op hun best waardoor de viering een extra dimensie kreeg. De koffie was al gezet door koster Jan en was lekker en de eigen gebakken cake ontbrak natuurlijk niet. De parochiekern commissie (PKC) had haar beste beentje voor gezet. Dan de jubilaris zelf; hij schudde handen en genoot duidelijk van de betrokkenheid en de grote belangstelling.
Tijdens de viering vertelde Bertus ,zoals hij in Vossemeer vanaf zijn aantreden genoemd mag worden, over hoe zijn weg tot priesterschap is verlopen. Hoe hij zestig jaar geleden zijn eerste belofte aflegde en dat hij zes jaar later tot priester is gewijd.
Ruim tachtig jaar is pater Bertus nu maar nog zeer actief en dankbaar dat hij nog zo vaak de eucharistieviering mag voor gaan. Hoewel al met emiraat (met pensioen), is hij bijna elke dag in een kerk te vinden maar ook bij zieken die hij trouw bezoekt. Vandaag leidde pater Bertus ondanks zijn hoge leeftijd nog vol vuur de eucharistieviering en las heel duidelijk en voor iedereen verstaanbaar de teksten. Dat Pater Bertus geliefd is in de wijde omtrek hoeft geen betoog. Dat hij soms wel erg vurig en vaak verteld over Medjugorje wordt hem vergeven want Bertus heeft een heel eigen plaats in het hart verworven bij de inwoners van Nieuw Vossemeer en omgeving.
Op het eind van de viering werden er lovende woorden gesproken door Adrie Hommel van het Sint Anna bestuur en door Corrie Goderie van de PKC. Van Adrie Hommel ontving pater Bertus een Sint Anna beeldje en van Corrie Goderie een boeket bloemen, Zij noemde pater Bertus een diamant, zuiver en schitterend en voor iedereen bereikbaar. Cadeaus wilde pater Bertus niet. Dat had hij vooraf aangegeven. Koffie en een praatje met de aanwezigen vond hij al een prachtig cadeau. Het werd een gezellig en drukbezocht samenzijn waar pater Bertus veel handen schudde en lovende woorden in ontvangst kon nemen.
Een vervelende bijkomstigheid was dat zijn gehoorapparaat kapot was gegaan waardoor pater Bertus de mensen niet goed kon verstaan. Je hoeft echter niet goed te kunnen horen om liefde te ervaren van de aanwezigen die pater Bertus een warm hart toedragen
Corrie van de Velde, 2018
Piet van Schilt heeft wat foto's hiervan gemaakt
(toegevoegd 26 juni 2018) De terugkomdag, verjaardag en de tractor.
Het weer liet zich van de goed kant zien tijdens de buitenviering van de J. de Doperkerk in Nieuw Vossemeer. Het was vandaag dubbel feest. Alle dopelingen, communicantjes en vormelingen waren uitgenodigd op deze terugkomdag van de Sint Anna parochie die samenviel met de verjaardag van Johannes de Doper, patroonheilige van onze kerk, wiens verjaardag we altijd in de openlucht proberen te vieren.
Jan was wel op heel bijzondere wijze naar deze viering gekomen n.l. met zijn tractor die hij parkeerde aan het kerkplein. Hij was vroeg aanwezig en een poosje was hij de enige bezoeker. Dat bleef echter niet zo. Uiteindelijk waren er niet genoeg stoelen om iedereen een plekje te geven. Met vereende krachten werden stoelen uit de kerk gehaald en vond iedereen een plekje.
Ondertussen oefende Martien met de communicantjes nog even de liedjes die ze zouden zingen tijdens de viering. De jonge muzikanten onder leiding van Wil Bekker speelde al mooie melodietjes. De gekleurde vlaggetjes wapperden in de wind op het kerkplein zodat er al vroeg een mooie sfeer ontstond.
Het werd een mooie viering met veel ruimte voor de kinderen. Zij zongen, lazen de lezingen en brachten het grote Boek mee. Van klein naar groot drukten de kinderen hun stempel op de viering. De allerkleinste lagen veilig in hun ouders armen, de wat grotere wilden liever op eigen benen staat ,lopen en spelen. De communicantjes en vormelingen waren actief betrokken bij de viering. De teksten die gezongen en voorgelezen werden waren heel toegankelijk en herkenbaar voor de kinderen. Daardoor kwam het allemaal dichtbij en voor iedereen herkenbaar. Ook na de viering was er veel lof over de teksten en hoe die aansloten bij kinderen en werd de wens uitgesproken dat dit soort teksten vaker gebruikt zouden worden tijdens de vieringen. Pastoor Hans en pastoraal werker Hein sloten met hun met hun manier van doen ook goed aan bij de kinderen.
De viering werd muzikaal afgewisseld met zang en instrumentale muziek. Dat was een mooie combinatie en werd erg op prijs gesteld.
Na de viering was er koffie ,thee,limonade en eigen gebakken cake en werd er, nadat met nog meer vereende krachten de stoelen weer naar binnen werden gedragen, nog gezellig na gekletst. Iedereen keek tevreden terug op de mooie terugkomdag. De vrijwilligers ruimden de laatste spullen op. Ondertussen was Jan al lang weer met zijn tractor vertrokken.
Corrie van de Velde, PKC, Nieuw Vossemeer
Juni 2018: En de vlaggen hangen uit…
Lopend over de braderie vielen de kleurige vlaggetjes en het bord meteen op. De tafels aan beide zijde van het plein lagen vol met boeken. Een feestelijk gezicht. De boeken waren een verzameling van jaren en hadden lange tijd staan wachten in de kerk maar trokken nu veel publiek en gezelligheid. Vrijwilligers waren ruim aanwezig zowel buiten als in de J. de Doperkerk. Zij stonden iedereen vriendelijk te woord
De kerk zelf was een rustpunt in het feestgedruis. Een plek voor koffie ,thee en cake. Een plek voor verkoeling en stilte en een plek voor verwondering over de schoonheid van de kerk. Veel mensen kwamen even zitten of liepen een rondje door de kerk. Er waren verrassende ontmoetingen met oud bewoners van het dorp. Zij hadden Nieuw Vossmeer al jaren verlaten maar kwamen graag terug op de plek waar hun jeugd heeft gelegen. Ieder had zijn/haar eigen verhaal en werd met belangstelling ontvangen. Een verhaal over een ziekte die terug gekomen was, een verhaal over het grote ongeluk met de kinderen na de oorlog, een totaal andere kijk naar een pand wat door de bewoners als lelijk werd gezien, en de herinneringen aan de J. de Doperkerk. De vele verhalen en ontmoetingen, zowel buiten bij de boeken en binnen bij de koffie,maakten de middag heel bijzonder.
Al met al werd het een prachtige dag! De goede opbrengst van de boeken en de zon die ruimschoots aanwezig was waren daar een belangrijk onderdeel van maar zeker ook de fijne samenwerking van de vrijwilligers die meewerkten aan deze dag.
Corrie van de Velde, PKC J. de Doperkerk
20 mei 2018: In haar eentje
Wekenlang hing haar portret daar. In haar eentje. Het enige communicantje in Nieuw Vossemeer Nathalie de Keijzer. Je zou denken dat het wat zielig is om in je eentje je communie te doen en je zelfs zou overwegen je aan te sluiten bij een andere kerk waar meer communicantje zijn. Maar nee. Met overtuiging kozen de ouders van Nathalie voor hun eigen kerk; de J. de Doperkerk in Nieuw Vossemeer waar ze regelmatig de dienst bijwonen. Ook Nathalie kwam al regelmatig mee met het gezin. Hier horen ze thuis.
Het werd een prachtige dag. Nathalie was het stralend middelpunt van de dag en kreeg zelf een groot aandeel in de eucharistie viering. Nathalie werd liefdevol omringd door haar familie die helemaal uit Polen was overgekomen. Iedereen was blij voor Nathalie en feliciteerde haar en haar familie met deze blijde gebeurtenis. In Polen leeft de katholieke kerk nog volop zoals we regelmatig kunnen waarnemen door het groot aantal bezoekers van de speciale Poolse mis in onze kerk. Heel anders is dan in ons land waar kerken gesloten worden en er weinig communicantjes meer zijn mede omdat de binding met de scholen steeds moeilijker vast te houden is.
Hoe zal het volgend jaar zijn vragen wij ons af bij de PKC. We doen ons best om mensen te motiveren en te raken om iets van herkenning te geven tijdens de diensten. Het is niet gemakkelijk en soms raken we moedeloos. Maar vandaag niet. Vandaag was het feest ook voor dat ene communicantje. We zijn heel blij met en voor Nathalie en haar familie die zo trouw bleven aan hun eigen kerk. We hopen hen nog vaak te mogen begroeten. Nathalie ;van harte gefeliciteerd!
Corrie van de Velde
Maart 2018: Palmpasen, de biechtstoel en de prinsessenjurk
Allerlei kleuren papier,broodjes, kleurpotloden,eieren, snoep en mandarijntjes. Dat lag klaar toen de kinderen in de J. de Doperkerk binnen kwamen om de palmpaaskruisen te versieren. Een jaarlijks terugkerend gezamenlijk initiatief van de Protestante en Katholieke kerkgemeenschap.
Kinderen en hun ouders waren druk bezig en maakten samen mooie kunstwerkjes. Het was een lust om te zien hoe de ouders hun best deden om hun kinderen te stimuleren en vervolgens complimenten uitdeelden.
De kleinste onder de kinderen stalen de show. Een meisje van bijna vijf had een prachtige blauwe prinsessenjurk aan. Ze zag er schattig uit terwijl ze heel serieus aan het knutselen was. Ze had thuis nog meer prinsessen jurken vertelde ze. Een meisje van bijna drie vond de biechtstoel het aller-leukst. Ze kroop voordurend achter het gordijn weg en dacht dat ze niet gezien werd. Ze vermaakte zich kostelijk en de aanwezigen ook. Een oma vertelde dat ze nog nooit de biechtstoel van binnen had gezien omdat ze te jong was en het biechten niet meer had meegemaakt. Helaas was de biechtstoel ondertussen veranderd in een opslagplaats dus konden ik haar het binnenste gedeelte niet laten zien. De wat oudere kinderen vertelde dat een palmpaaskruis voor een zieke buurman was en ook een voor oma.
De volgende ochtend liepen de kinderen, ook het blauwe prinsesje was weer aanwezig, twee keer achter de pastoraal werker Hein de kerk door terwijl het koor het lied`` de kinderen van Jeruzalem`` zong en de paastakken gezegend werden en kregen de versierde palmpaaskruizen hun bestemming. Een moeder, die bij verrassing een palmpaaskruis mee kreeg voor haar volwassen gehandicapte zoon, nam die dankbaar en blij in ontvangst. Ze had zich zorgen gemaakt over zijn reactie nu hij geen palmpasenkruis zou ontvangen omdat niemand er een specifieke voor hem meer maakte.
Zo werd palmpasen in de J. de Doperkerk een mooi gebeuren en ook in de Protestante kerk genoten kinderen en volwassenen van deze dag.
Corrie van de Velde
Herdenking Watersnood in de J. de Doperkerk, Nieuw Vossemeer.
WAT EEUWIG BLIJFT IS HUN VERHAAL…..
Op donderdag 1 februari 2018 werd door de Dorpsraad een oecumenische herdenkdienst georganiseerd waar bij een groot aantal mensen meewerkten om het verhaal, waar ook Nieuw Vossemeer voor eeuwig door getekend is , te blijven vertellen.
Het gemengd koor onder leiding van Martien van Gaans zong over de vraag waar God was ten tijden van moeilijkheden en over de Kracht die maakt dat mensen voort blijven gaan. Jan van de Velde zong zijn lied “ voor de overlevende” een lied wat verhaald over de ramp in ons dorp waarbij steeds meer slachtoffers vielen en uiteindelijk de 50 bereikte. Hele gezinnen verdronken.
Het verhaal van die nacht in februari 1953 was voor veel nabestaanden en slachtoffers te moeilijk om er ooit over te praten. Velen zwegen lang, namen het zelfs mee in hun graf. Zo`n groot leed is echter onvergetelijk dus ook na 65 jaar stonden we er weer bij stil. Kinderen van basisschool Merijntje lazen de 50 namen voor van de mensen die verdronken en staken voor elk van hen een kaarsje aan. De dochters van Toon Free lazen een door hem opgeschreven verhaal voor waardoor we weer even mee konden voelen wat er die nacht gebeurde.
De blazerssectie van Harmonie Semper Crescendo ondersteunde de herdenkingsdienst muzikaal en burgemeester van de Belt sprak om de herinnering levend te houden. Pastoor Bertus en dominee van het Maalpad namen het religieuze gedeelte voor hun rekening.
Na de dienst ging het richting de verlichte graven naar het Watersnoodmonument waar Jörn Knuit het lied “De storm” van Bluf speelde op zijn saxofoon.
Het was een geslaagde herdenkingsdienst van een ramp die zich 65 jaar geleden o.a. in Nieuw Vossemeer voltrok en die nooit vergeten zal worden. De sporen laten zich nog overal zien, in mensen en gebouwen (zoals ook in de J. de Doperkerk) en laten zich zo maar niet uitwissen. Dat is maar goed ook.
Corrie van de Velde
Foto's van deze herdenking klik hier
Dan is kerstmis pas compleet.
De kinderen van basisschool Merijntje vierde hun kerstfeest wel op een heel bijzondere manier. Ze hadden allemaal wat lekkers meegenomen naar school en dat had een speciale reden. Het thema van de viering was geven en krijgen. De families van de kinderen hebben over het algemeen genoeg te eten en krijgen genoeg cadeaus. Dat vinden we met elkaar eigenlijk vanzelfsprekend maar dat is het niet. Om de kinderen daar meer bewust van te maken waren de meegenomen lekkers bedoeld voor mensen die het niet zo vanzelfsprekend goed hebben en voor wie het al een opgave is om dagelijks eten op tafel te hebben. Dat is zeker schrijnend rond kerstmis.
De kinderen brachten tijdens hun kerstviering een bezoek aan de J. de Doperkerk. De kerk is bij uitstek een plaats om aan anderen te denken en iets voor anderen over te hebben. Om je bezit te delen met hen die het minder goed hebben en dus naastenliefde te tonen. De voedselbank is hier een mooi voorbeeld van. Daar worden mensen geholpen die het echt nodig hebben. De kinderen van Merijntje gaven hun lekkers aan de vrijwilligers van de voedselbank. Die vertelden op hun beurt waar de voedselbank voor staat en waarom het zo belangrijk is. Veel van de kinderen hadden er nog nooit over gehoord maar willen er graag over horen en vooral graag geven. Zo werd de kerstviering van basisschool Merijntje een gezellige maar ook waardevolle viering waar bij de J. de Doperkerk maar vooral de voedselbank een speciale plaats innamen. Op deze manier werd kerstmis pas compleet.
Corrie van de Velde
Kerstconcert in de J. de Doperkerk.
Op de donkere avond van 20 december 2017 stroomde de J. de Doperkerk langzaam vol voor het jaarlijks kerstconcert van Semper Crescendo. Overal waren al klanken te beluisteren van oefenende muzikanten en dwarrelde kinderen door de kerk. Geven en nemen was het thema dit jaar . De Semper Kids traden op tijdens het eerste gedeelte van het concert. De kleintjes kwamen niet boven hun muziek standaard uit. Alleen het randje met lichtjes van hun kerstmuts waren zichtbaar. De kwaliteiten van hun muzikale talenten was echter groots te noemen. De Semper Kids hebben veel potentie en dat belooft wat voor de toekomst.
Een onroerend moment wat op mij diepe indruk maakte was hoe tijdens het lied Halleluja de volwassen muzikanten uit alle hoeken van de kerk kwamen en de kleintjes van Semper Kids omsloten en zo samen speelden. Het deed me denken aan een kudde die hun kostbaarste bezit beschermen en koesteren. Ik kreeg er kippenvel van.
Tijdens de pauze werd er gecollecteerd voor een goed doel en dat was dit jaar de brandwonden afdeling van het Maasstad ziekenhuis. Dit had alles te maken met het heftige ongeluk waar Ko Visser en zijn familie mee geconfronteerd zijn afgelopen jaar.
Pastoor Hans van Geel sprak daarna in zijn preek over hoe de winterse sfeer van afgelopen dagen hem had geholpen om tot rust en bezinning te komen en zo het verhaal van deze preek te voltooien. Het was voor hem ,en voor ons inwoners uit Nieuwe Vossmeer, een bijzonder moment omdat dit de laatste keer was dat hij in onze J.de Doperkerk preekte. Het ga u allen goed waren zijn laatste woorden en wij wensen hem dat natuurlijk ook.
Na de pauze nam het grote orkest van Semper Crescendo het stokje over. Zij speelde mooie en echt geen gemakkelijke stukken. De sfeer was goed en iedereen genoot van de muzikale hoogtepunten van dit concert. De inmiddels regionale beroemde zangeres Martine Westenbroek zong tijdens het concert kerstliederen die iedereen kende en mee mocht zingen,iets wat ook gedaan werd. Haar stem en optreden oogsten veel bewondering.
Na het vertellen wat de collecte had opgebracht (het mooie bedrag €329,90) werd iedereen uitgenodigd voor glühwein en warme chocolade melk op het plein van de Vossenburcht. Daar was het fris, feestelijk en gezellig rond de vuurkorven. Dit jaarlijkse concert van Semper Crescendo en Semper Kids in samenwerking van de vrijwilligers en pastoraal team van de J. de Doperkerk, de medewerkers van de Vossenburcht was een groot succes.
U treft hier foto's van die avond
Corrie van de Velde
Deze vrijwilliger verdient een ster! Afscheid van Corrie van Tilburg.
Tijdens de PKC vergadering van 7 december jongsleden nam Corrie van Tilburg afscheid als secretaris en lid van de PKC Nieuw Vossemeer. Corrie heeft een zeer lange staat van dienst. Zij was eerder 8 jaar actief in de PKC en ook als secretaresse van de voorzitters van de (toen nog niet verenigd)verschillende PKC die maandelijks samen vergaderde. Hierbij werd haar geduld soms zodanig op de proef gesteld. De lange monologen en vergaderingen van de heren destijds komen nog regelmatig voorbij in Corrie`s verhalen over die tijd.
Na een pauze van enkele jaren werd Corrie weer gevraagd en ditmaal duurde haar werk binnen de PKC van de J. de Doperparochie maar liefst 15 jaar. Hier bij oogstte zij bewondering voor de accurate notulen en snelheid er van. De volgende dag waren ze al in ieders bezit!
Naast haar werk binnen de PKC is Corrie op verschillende fronten actief. Ze bakt o.a. de cake voor de koffie ochtenden (samen met Corry Goderie),verzamelt de misintenties, helpt bij de kleding inzameling van Stichting Max en is verantwoordelijk voor de bestelling van de misboekjes. Daarnaast kent zij het rooster van de priesters en pastoraal werkers en is ze (naast meezingend
lid )secretaris van het gemengd koor van de J. de Doperkerk en het Projectkoor. Een echte duizendpoot!
Gelukkig blijft Corrie deze werkzaamheden uitvoeren en daar zijn we heel blij mee.
Haar lidmaatschap van de PKC eindigt nu definitief en hoewel we haar zeker zullen missen begrijpen we haar keuze en bedanken we haar hartelijk voor die jarenlange inzet voor de J. de Doperparochie en de Sint Annaparochie. Als blijk van waardering ontving Corrie een cadeau om samen met haar Wil (die ook vrijwilliger is binnen de J. de Doperkerk) van te gaan genieten en natuurlijk kon het beeldje van Sint Anna niet ontbreken.
Corrie van de Velde. PKC J. de Doperkerk,
Voorstellen vormelingen Sint Annaparochie.
Op zondag 26 november werden de vormelingen uit de gehele Sint Annaparochie voorgesteld in de J. de Doperkerk in Nieuw Vossemeer. In totaal 15 kinderen noemde hun naam en gaven antwoord op de vraag waarom zij willen deelnemen aan het vormsel. Dat de antwoorden vaak op leken was geen bezwaar maar juist logisch want na de doop en de communie vormt vanzelf het vormsel.
Bij binnenkomst in de J. de Doperkerk vielen de prachtige kazuifels meteen op. Zij brachten kleur in de kerk. Normaal zijn de kazuifels niet zichtbaar en hangen ze in de kast maar vandaag waren ze in vol ornaat te bewonderen en voorzien van tekst en uitleg. Dit vanwege open kerkendag waar ook de J. de Doperkerk aan deelnam.
Het werd een mooie dienst met een speciale plek voor de vormelingen. Het gemengd koor onder leiding van Martien van Gaans bracht speciaal op de kinderen aangepaste liederen waardoor de dienst erg toegankelijk was.
Na de dienst was er koffie met de wereldberoemde cake van de Corrie`s. Ook de medewerkers van uitvaart verzorging Janny van Hulsbergen waren aanwezig en stelden het mortuarium open zodat iedereen daar een kijkje kon nemen in de hoop er voorlopig nog geen gebruik van hoeven te maken.
Met het weghalen vaan de kleurige vlaggetjes op het kerkplein werd de dag afgesloten.
Corrie van de Velde
Sint Cecilia, het orgeltje en het jubileum.
In een goed gevulde J. de Doperkerk in Nieuw Vossemeer werd op de feestdag van Sint Cecilia stil gestaan bij de verdienste van koorleden. Maar liefst twee jubilarissen vieren hun 25 jarige lidmaatschap van het Gemengd koor. Adrie Hommel als bas en Toos Bax als sopraan kregen hiervoor een hartelijk dankwoord van pastoor Hans van Geel en natuurlijk de bijbehorende speld en oorkonde.
Dat Sint Cecilia patroonheilige is muzikanten is wel bekend maar hoe dat zo gekomen is weet eigenlijk niemand dus was Hans van Geel op internet gaan zoeken en vertelde over zijn bevindingen. Over hoe zij gedwongen was tot een huwelijk waarbij haar maagdelijkheid verloren zou gaan, over hoe zij hartstochtelijk bad en zong en zichzelf hierbij begeleidde op haar orgeltje en hoe het haar lukte ook haar echtgenoot zich te laten dopen en zodoende haar maagdelijkheid te behouden (zo gaat het verhaal).Sindsdien zijn Cecilia en haar orgeltje voor eeuwig verbonden.
Adrie en Toos werden door de vele aanwezigen gefeliciteerd en met en bekroond met een welverdiend applaus. We hopen van harte dat Toos en Adrie nog lang hun plaats als bas en sopraan in het Gemengd koor van de J. de Doperkerk zullen innemen. Iedereen die graag het gevoel willen proeven wat zingen met je doet wordt van harte uitgenodigd om mee te komen doen.
Corrie van de Velde
Vrijwilligersavond van de J. de Doperkerk.
Als dank voor al hun inzet waren de vrijwilligers die verbonden zijn aan de J.de Doperkerk in Nieuw Vossemeer uitgenodigd voor een warm en koud buffet en in een gezellige avond in de Vossenburcht.
Zoals voorzitter Corrie Goderie het uitdrukte: zonder de vrijwilligers zou de kerk niet kunnen voortbestaan. Zonder al die mensen die op zeer verschillende terreinen hun energie inzetten kan er niet gesproken worden van een levende kerk. Zij noemde in haar speech wat er in het afgelopen jaar zoal is gebeurd en wat er aan mutaties zijn geweest. Een prachtig moment was natuurlijk de Koninklijke onderscheiding van Martien van Gaans die hij dik verdiende heeft en waar met zijn allen trots op zijn. Daarnaast hebben we deze zomer afscheid genomen van Irene van Tilburg als penningmeester. Irene heeft haar taak als penningmeester met zorg uitgevoerd. Daarnaast zal Corrie van Tilburg, na een lange staat van dienst, in december haar taak als secretaris neerleggen. Corrie is zowel bij het Parochiebestuur als bij de PKC langdurig actief geweest en was een bron van veel kennis en ervaring voor de nieuwe PKC leden. Beide dames werden in het zonnetje gezet en kregen bloemen aangeboden. Hoewel Corrie met het secretariaat stopt zullen we haar nog op verschillende andere terreinen blijven zien. Zij kent de PKC van de J. de Doperkerk al vele jaren dus zijn we blij dat we van haar kennis gebruik mogen blijven maken
Het werd een gezellige avond met lekker eten en veel gezelligheid. Er werden mooie gesprekken gevoerd en er werd veel gelachen. Wij van de PKC hopen van harte dat iedereen op deze manier heeft gevoeld dat we als dankbaar zijn voor het vele werk dat de vrijwilligers verrichten en dat we hopen dat ze nog lang zullen blijven doen.
Corrie van de Velde
Liturgisch ontbijt in de J. de Doperkerk.
De kerk was al vroeg gevuld met geluid van mensen die het liturgisch ontbijt klaar zette. Heel anders dan anders klonk het dus was het duidelijk dat het een bijzondere ochtend zou worden. De oecumenische viering die een keer per jaar gehouden wordt in de kerk was deze zondag gepland en zo te horen was er al veel werk aan vooraf gegaan.
Pater Bertus en Dominee Henk van Maalpad gingen de dienst voor en werd bijgestaan door ouderling Gert de Raedt, diaken Mari de Bruin,het gemengd koor onder leiding van Martien van Gaans die werden begeleid door Johan Heuseveldt aan het orgel. Er was een kinder nevendienst,iets waarvan wij als PKC al lang van dromen,en kinderen lazen het gebed voor. Het was druk in de kerk en niet alleen met mensen uit Nieuw Vossemeer.
Dominee van het Maalpad sprak in zijn overweging van ontmoeting waarvan hij uitlegde dat het een samenzijn in vrijheid is van mensen dus elkaar willen kennen, elkaar willen zien in gelijkwaardigheid. Er is, zoals het woord al zegt, sprake van niet-moeten waardoor juist de ruimte en vrijheid ontstaat en waardoor mensen tot elkaar komen zoals vandaag bij dit Liturgisch ontbijt en waardoor er waardevolle momenten van verbinding kunnen ontstaan.
Dat was zeker te merken tijdens het ontbijt wat na de dienst gehouden werd. Verrassende gesprekken waren het resultaat en er werd genoten van de goed gevulde ontbijttafel ,compleet met gekookte eieren. Vrijwilligers liepen af en aan met koffie en thee. Daarnaast was er gelegenheid om in de stand van Unicef mooie kantoortjes e.d. te kopen waar ook veel gebruik van gemaakt werd. Een klein meisje haalde mensen van hun stoel om hen te wijzen op de spulletjes van Unicef. Zij zelf was vooral verguld door de mooie kleurplaat.
De doelstelling van het Liturgisch ontbijt; elkaar ontmoeten in vrijheid en elkaar zien in gelijkwaardigheid is zeker gehaald!
Corrie van de Velde
Viering einde vredesweek. (sep 2017)
Op de zonnige zondagochtend werd in de J. de Doperkerk het einde van de vredesweek gevierd. Pastor Sebastian ging de dienst voor die speciaal op kinderen was aangepast. De kinderen waren persoonlijk uitgenodigd en natuurlijk ook hun ouders .
De preek en de voorbede was in begrijpelijke taal wat ook de volwassenen konden waarderen want daardoor ook toegankelijker en vertaald naar het dagelijks leven.
De kinderen kregen een bijzondere plaats in de viering. Zij lazen de eerste lezing en de voorbede. Het was een genot om hun heldere stemmen door de kerk te horen klinken. Daarnaast knutselde en kleurde zij aan een gezamenlijk project. Dit werd op het einde van de viering naar voren gebracht en op een mooie plek bij het altaar gezet.
De ouders werden door pastor Sebastian hartelijk bedankt voor het feit dat zij in de opvoeding van hun kinderen ruimte laten voor het geloof en de kerk.
Na de dienst was er een gezellig samenzijn achter in de kerk met koffie ,thee, limonade en iets lekker, iets waarvan erg werd genoten. Pastor Sebastian benaderde de kinderen persoonlijk in een poging de kinderen enthousiast te maken voor het misdienaarschap. De tijd zal leren of dat gelukt is.
Ook Kees was er bij.
De vlaggetjes wapperden in de wind en gaven de grauwe ochtend kleur waaruit hoop sprak. Hoewel grijze wolken dreigend voortgestuwd werden door de harde wind stond alles buiten opgesteld voor de dienst. Oeps, dacht ik nog bij zoveel optimisme maar volgens de buienradar zou het droog blijven zo sprak pastoraal werker Hein Paulussen aan het begin van de dienst.
Eerst waren er maar een beperkt aantal mensen aanwezig maar toen de klok elf uur sloeg moesten er stoelen bij gezet worden. Ook veel kinderen waren gekomen. Bijna alle dopelingen,vormelingen en communicantjes waren aanwezig en hadden hun familie meegebracht. Iedereen werd hartelijk welkom geheten o.a. door het lied; wees welkom allemaal.
De eerste lezing ging over het lef ergens voor uit te komen. Hein pakte dit verder op en sprak over het lef om voor je geloof uit te komen en voor het feit dat kinderen tegen vriendjes vertellen vandaag naar de kerk te zijn gekomen, iets wat niet alledaags is tegenwoordig.
Het was een mooie dienst, zo onder Gods hemel,met zang van het koor ,muziek door Leo en Martien en de hulp van de kinderen. God heeft dit alles vast met een liefdevolle glimlach aanschouwt. Net als Kees ,de poes van de buren die ook een kijkje kwam nemen. Na de dienst was er koffie, thee,enz. met iets lekkers en konden we met recht zeggen dat het weer de moeite waard was!
Met vereende krachten werd alles weer opgeruimd en naar binnen gedragen. Ook Kees ging weer huiswaarts.
Corrie van de Velde
Het was een doorslaand succes , de kunstexpositie in de J. de Doperkerk.
Op zaterdagmiddag was er al volop bedrijvigheid en saamhorigheid onder de deelnemende kunstenaars en al was nog niet iedereen in staat geweest zijn/haar werk uit te stallen, het was nu al bijzonder. De mensen die op zondagochtend naar de dienst kwamen liepen al vol bewondering rond. Na de dienst was er nauwelijks tijd om alles echt compleet te maken want de eerste bezoekers stroomden al binnen.
Daar het warm was buiten werd de kerk een rustpunt, een plek om te genieten en bewonderen ,niet in de laatst plaats vanwege het gebouw zelf. Veel complimenten werden uitgedeeld. Men was verrast over het vele talent wat zich liet zien.
Hoewel het hartje zomer was werd er al een kerststal gekocht. Dat dit niet het belangrijkste doel van de expositie was spreekt voor zich. De kerk bood onderdak aan (oud Vosmeers kunstenaars en omgeving. De specifieke omgeving die de J. de Doperkerk is maakte het geheel compleet en uniek. Het werd druk, heel druk o.a. mede dankzij popkoor Voix uit Oud Vossemeer. Het werd zelfs zo druk dat er bijna geen doorkomen aan was. De mensen die de koffie verzorgden maakten overuren. Begrafenis onderneemster Jannie Hulsbergen en haar medewerkster Betsy liepen op en neer, waste af , zette koffie en thee en ondertussen ontvingen ze mensen om over hun werk te vertellen. Wat een samenwerking tussen hen en de vrijwilligers van de parochie kern commissie! Zonder hen was de expositie niet zo goed verlopen.
Het feit dat Frans van Drunen en zijn vrouw Ilja zich aan de expositie hadden verbonden maakte het geheel speciaal. De grootste bijdrage kwam natuurlijk van de deelnemende kunstenaars. Wij hopen hen (en anderen want er zijn ere nog veel meer die prachtig werk maken) een volgende keer terug te zien.
De vliegende kiep in dit verhaal die iedereen met raad en daad bijstond was Jan van Geel. Hij heeft veel tijd, zorg en dubbelzijdig plakband in dit weekeind gestopt.
Ik wil dit artikel dan ook graag afsluiten met de diepzinnige woorden die Jan in de dienst die ochtend uitsprak ;
wij allen ,u en ik ,zijn tenslotte de mooiste kunstwerken die er zijn.
Corrie van de Velde
Palmpasen stokken maken in de H.J. de Doperkerk
Ik had Jan de koster al op staat zien lopen met een lach op zijn gezicht. Natuurlijk speelde het mooie weer ook een rol maar toen ik de H.J. de Doperkerk binnen kwam begreep ik de lach van Jan nog beter. Kinderen in alle maten en hun ouders waren volop bezig met het versieren van de stokken voor palmpasen. Kleurig papier, broodhaantjes en allerlei snoep werd aan de palmpasen stokken bevestigd. De ene was nog mooier dan de andere maar belangrijker was dat er leven in de kerk was. Het deed me goed om jonge mensen actief en spelenderwijs bezig te zien. Hun stemmen klonken door het gebouw en hier en daar werd gespeeld tussen de banken terwijl hun ouders het laatste hand legde aan de kunstwerkjes.
Mijn gedachten gingen naar de strenge toon die sommige katholieken zouden aanslaan als dit zouden zien en horen en hoe ze misschien de kinderen uit de kerk zouden jagen. Veel meer gingen mijn gedachten uit naar katholieken (priesters, pastoraal werkers en gelovigen) die begrepen dat de jeugd de toekomst is en dat de speelsheid van kinderen bij het leven hoort. Laat de kinderen tot mij komen sprak Jezus en hier waren ze.
De Kerk, dat zijn de mensen die ik vandaag zag en het geluid van spelende kinderen is de beste muziek die er daar kan klinken. Ik mocht er even van genieten en ging met een gevoel van hoop de op de fiets terug naar huis.
Corrie van de Velde
Kunstplein 450
Op zondag 11 juni tonen kunstenaars uit Nieuw Vossemeer hun werk in de J. de Doperkerk. Zij tonen een gevarieerd aanbod van schilderijen,mozaïek,foto`s, gouden en zilveren sieraden, beeldhouwwerk en poëzie. Om 15.oo uur zal; popkoor Voix een optreden van een half uur verzorgen met een aan de omgeving aangepast repertoire.
Tijdens deze expositie kunt u tegen een kleine vergoeding, op uw gemak genieten van koffie en thee met iets lekkers. De opbrengst hiervan is bestemd voor het onderhoud van de H.J. de Doperkerk die op zichzelf al een kunstwerk is.
U bent allen van harte uitgenodigd!
Corrie van de Velde
Bezoek kerk Witte Donderdag
Van basisschool Merijntje hebben de groepen 3 tot en met 8 een leerzame rondleiding en uitleg gekregen over hetgeen wat in de kerk belangrijk is, uitleg over de kruisweg met het lijdensverhaal en over de goedheid van Jezus. De kinderen waren heel erg geïnteresseerd in hetgeen Pastoor Hans en Sebastiaan in goed te begrijpen taal aan hen vertelden.
De kinderen stelden ook goede vragen, waaruit bleek dat ze alles goed in zich opnamen.
Iedere klas bezocht de kerk een half uurtje, dit was veel te snel om!! Bij het verlaten van de kerk kregen alle kinderen een leuk kaartje met een gebedje, waarop staat dat God je altijd helpt!
Corry Goderie
Bijeenkomst t.b.v. de expositie in de H.J. de Doperkerk op zondag 11 juni 2017.
Maar liefst 15 Vosmeerse amateur kunstenaars hebben zich aangemeld voor de expositie ter gelegenheid van het 450 jaar feest van Nieuw Vossemeer. Zij komen oorspronkelijk uit ons dorp of komen van elders maar wonen hier al jaren.
De Parochie kern Commissie (PKC) van de H.J. de Doperkerk heeft het initiatief genomen om een expositie te organiseren en de kerk hiermee een onderdeel van de festiviteiten te laten zijn. Niet voor niets heeft dit monumentale gebouw een centrale plaats in het dorp. De PKC benaderde Frans van Drunen die al jaren in ons dorp woont en werkt als multidisciplinair kunstenaar. Hij zegde zijn medewerking toe en treedt op als coördinator van de expositie.
Tijdens deze bijeenkomst op maandag 6 maart maakten de amateur kunstenaars nader kennis met elkaar. Zij vertelden met welke vorm zij willen deelnemen aan de expositie. Dat varieert van schilderwerk, goud en edelsteensieraden,beeldhouwwerk, poëzie, mozaïek tot foto`s. Een rondgang door de kerk, het uitkiezen van de plek waar de werken kunnen worden uitgestald e.d. verliep in goede harmonie. Alleen al het fantaseren over hoe de werken gepresenteerd kunnen worden en hoe iedereen op zijn/haar eigen manier daar invulling aan willen geven bracht al veel creatieve energie teweeg.
Er waren ook praktische zaken waar rekening mee gehouden moet worden zoals een eventuele uitvaart. Wat betreft gemaakte kosten zijn er vragen voor het organiserend comité van de feestweek.
De organisatie van de expositie is op papier rond. De afspraken en taakverdeling duidelijk. Rest nu aan de amateur kunstenaars om er iets moois van te maken. Dat gaat helemaal goed komen. Zet de datum alvast in uw agenda en verheugt over het talent dat er aanwezig is in ons dorp. U zult niet teleurgesteld worden.
Tijdens de expositie zal er koffie en thee geschonken worden met iets lekkers erbij zodat u op uw gemak kunt genieten van zowel de kunstwerken als de H.J. de Doperkerk zelf want dat al een kunstwerk op zich. De expositie is geopend van 11.00 uur tot 17.00 uur. De kunstenaars zijn zelf aanwezig dus kunt u hen vragen naar hun werk en misschien bent u zo enthousiast dat u besluit om er een aan te schaffen.
Corrie van de Velde
In polonaise door de H.J. de Doper.
Carnaval is een katholiek feest. Dat zou je zo vergeten omdat het twee heel verschillende werelden zijn. Dat die werelden samen kunnen komen zien we met carnaval. Ook in de H.J. de Doperkerk was het een feest. “We schrijven geschiedenis” was het carnavalsmotto en dat deden we dan ook. Op verzoek van Nar Imke kwamen niet alleen de kinderen maar ook de volwassenen in beweging. Eerst nog wat aarzelend en afwachtend maar al snel goed op stoom. Twee keer de kerk rond in polonaise en hierbij begeleid door de Vossenblazers onze hofkapel met Carnaval, hier en daar aangevuld met muzikanten uit de Stoeprakkers.
Wat kan die hofkapel een lawaai maken. Oorverdovend mooi was het. Je zou zo het café induiken na de mis. Maar eerst toch een serieuze overweging tijdens de dienst die volgens een inmiddels goede traditie werd voorgegaan door Hein Paulussen. Het jeugdgezelschap en de prinselijke hofhouding was voltallig aanwezig en de sfeer was opperbest en uitgelaten.
Het koor onder leiding van Martien van Gaans droeg ook hun steentje bij en zorgde voor de meer ingetogen noot waardoor iedereen weer even tot rust kwam want dat was toch ook een doel. Even bewust worden van de plek waarin we ons begaven, het belang van dienstbaarheid en elkaar de ruimte geven zoals we zijn. De ruimte geven om zich op zijn of haar eigen manier te uiten en te laten zijn wie we werkelijk zijn als we ons dagelijkse masker afwerpen.
Want dat we dagelijks proberen te leven naar sociale verwachtingen eist zijn tol. Daarom is carnaval zo geweldig. We mogen en kunnen los. Niets is te gek.
Na de dienst trokken de leden van de hofkapel hun jassen weer aan, pakten hun instrument op en liepen al toeterend de H.J. de Doperkerk uit zo het café in. De koorleden zochten hun boekje bij elkaar en de meesten gingen huiswaarts. Denk echter niet dat zij niet genoten van carnaval. Thuis gekomen zat het gedreun van het lied”we schrijven geschiedenis” er nog helemaal in en ook thuis was het nog lang onrustig.
Corrie van de Velde
Mannenstemmen en prachtmuziek.
Het jaarlijkse concert van Harmonie Semper Crescendo is in Nieuw Vossemeer inmiddels een hoogtepunt in de kersttijd. Ook dit jaar wisten vele mensen de H.J. de Doperkerk te vinden om te luisteren naar de warme mannenstemmen van het ABS koor en de prachtmuziek van Semper Crescendo.
In het prachtige decor van de kerk klonk de muziek beurtelings sprankelend ,ingetogen en uitbundig. Harmonie Semper Crescendo is een groot orkest waar veel ruimte is voor jonge mensen. Zo werd het publiek aangenaam verrast door Jorn Knuit met zijn improvisatie bij een jazznummer. Dat deze jongeman talent heeft is duidelijk. Hij speelde helder en overtuigend al keek hij soms wat verlegen de kerk in.
De mannen van het ABS koor waren met velen aanwezig. Zij brachten liedjes uit alle landen en een prachtig Ave Maria. Hun verschijning en stemmen waren hartverwarmend. Dat we een dergelijk koor hebben binnen onze gemeente is een rijkdom. Dat er mannen zijn die plezier hebben in zingen is een voorbeeld voor de jeugd. Dat natuurlijk ook voor de vrouwenkoren van wie er over het algemeen meer zijn.
De jeugd van Semper Crescendo hield samen met kinderen van Basisschool Merijntje een collecte ten behoeve van materialen op het speelplein. De directeur werd aangenaam verrast toen hij een cheque van ruim E450,- overhandigd kreeg. Dat had zeker ook te maken met het enthousiasme waarmee de kinderen de kerk rondgingen.
Na dit concert was er een gezellig samen zijn in de Vossenburcht compleet met glühwein, warme chocolademelk en kerstbrood. Een avond om blij van te worden.
Corrie van de Velde
Volle bak bij Kerstconcert ABS
Afgelopen zaterdagavond werd in de sfeervolle Ned.Herv.Kerk in Stbergen het 30e Kerstconcert gehouden van Mannenkoor ABS.
De kerk zat vol en langs de zijkanten moesten zelfs stoelen worden bijgezet. Het was dan ook een zeer afwisselend programma.
Traditiegetrouw werdt de avond geopend met "Wij komen te samen", waarbij ook de belangstellenden konden meezingen.
De afgelopen jaren is het ledenaantal van ABS bijna verdubbeld en dat was te horen. Een echte topper voor de pauze was Sure on the shining night van Morten Lauridsen.
Op veler verzoek was wederom Wim Steenbakker present. Op zijn semi-akoestische gitaar zong hij met zijn donkergekleurde basstem een aantal bekende kerstliederen, waarvan samen met ABS Mary's Boychild.
Het instrumentale gedeelte werd uitstekend ingevuld door het saxofoonkwartet Saxoranje uit Wouw. Hun spel was van hoge kwaliteit wat door de aanwezigen erg werd gewaardeerd.
Het Vocaal Ensemble Vivace uit Heerle o.l.v. Wilma Bergmans, sloot het gedeelte voor de pauze af.
Alhoewel geen kerstnummer, kreeg het Saxoranje-kwartet na de pauze de handen op elkaar voor een speciale saxbewerking van Bohemian Rhapsodie van Freddie Mercuri.
ABS, o.l.v. Jan Ligtenberg, sloot af met een serie stemmige kerstliederen, waarvan het Ave Maria van Franz Biebl, dat 7-stemmig werd uitgevoerd, het meest indrukwekkend was.
De ABS-ers kunnen terugkijken op een uiterst geslaagd kerstconcert.
A.s dinsdag, 20 december 2016, zingt het koor in de H. Johannes de Doper Kerk in Nw-Vossemeer. Op uitnodiging van harmonie Semper Crescendo zullen zij daar een gedeelte uit het kerstprogramma ten gehore brengen.
Gezellige boekenmarkt in de H.J. de Doperkerk.
Buiten was het zuur weer . Een mistige regen en grijze lucht zorgden voor een perfecte sfeer. Buiten stonden kerstmutsen met lichtjes die de weg wezen naar binnen waar het warm en gezellig was. Een groep vrijwilligers hadden de kerststal ,die helemaal vernieuwd w as, ingericht waardoor de kerstsfeer al helemaal aanwezig was. Jan de koster was zoals altijd aanwezig om ons binnen te laten en welkom te laten voelen. Hij had de koffie en thee al gezet.
De dag ervoor waren we met een groepje mensen bezig geweest om de boeken uit te stallen en op rubriek te sorteren. Dat ging wonderlijk snel want inmiddels hebben wee meer ervaring.
Op zaterdag middag 17 december stonden we klaar om de mensen te ontvangen met naast de koffie en thee, ook warme chocolademelk en kerstbrood,een standje met spullen van Unicef en natuurlijk veel boeken. Heel druk werd het niet maar met de mensen die er waren ontstond gezelligheid en mooie ontmoetingen. Zo konden we mensen informatie geven over de huidige gang van zaken in onze kerk want de situatie is nogal veranderd getuige ook de tafels en stoelen achter in de kerk.
Boeken verkochten we natuurlijk ook. Soms met 25 stuks tegelijk. Voor de prijs van 1,- euro per stuk is dat natuurlijk ook goed te doen. Er zaten veel nieuwe romans tussen en waar kun je die zo goedkoop kopen? Nergens toch? Bezoekers informeerden of zij bij ons ook boeken kunnen inleveren en dat kan. Elke zondag om 10.00 uur na de dienst of even bellen met Piet van Schilt (0167-502924) Dan zou het fijn zijn als u de boeken al een beetje voor sorteert op rubriek(romans,kookboek e.d.)
Al met al werd een gezellige middag waarin de H.J. de Doperkerk ook als ontmoetingsplaats voor iedereen dienst deed. De opbrengst deed ons goed en maakt dat we een volgende keer weer een boekenmarkt organiseren. U bent dan ook van harte welkom!
Corrie van de Velde
Afscheid Irene van Tilburg
Op 8 december namen wij afscheid van Irene van Tilburg als penningmeester en bestuurslid van de parochie kerncommissie van Nieuw Vossemeer.
Irene heeft die functie 6 jaar met liefde trouw heeft ingevuld. Irene is een jonge vrouw die al vroeg betrokken was bij de parochie kerncommissie van Nieuw Vossemeer. Jonge mensen zien we niet vaak in het vrijwilligers werk maar Irene was hierop een uitzondering. Zij was mogelijk geïnspireerd door het vrijwilligerswerk van haar ouders ,die ook al jarenlang aan de kerk zijn verbonden.
Irene heeft de functie van penningmeester professioneel en in stilte vorm gegeven. Zij vroeg niet veel aandacht maar was er altijd. Ze was betrouwbaar en accuraat. We konden op haar bouwen. Daarnaast was is Irene altijd aanwezig bij andere activiteiten in en om de kerk.
Hoewel zij nu de functie als penningmeester neerlegt en ook uit de parochiekernommissie stapt blijven we haar terug zien in de kerk heeft ze toegezegd. Ze zal blijven helpen met de maandelijkse koffie ochtenden en bij andere activiteiten.
Langs deze weg willen we Irene nogmaals hartelijk bedanken voor haar jarenlange inzet en we wensen haar het allerbeste met alles wat er verder op haar pad komt.
Corrie van de Velde PKC Nieuw Vossemeer
Boekenmarkt.
Op zaterdag 17 december is er weer een boekenmarkt in de H.J. de Doperkerk. Van 14.00 tot 16.30 uur bent u weer van harte welkom om te snuffelen tussen de vele boeken die voor een spotprijs worden aangeboden. Wie weet vindt u er wel een boek dat u al lang had willen hebben. De kinderen zijn ook van harte welkom want de kerststal staat er dan ook al en de kleintjes kunnen hier dan volop van genieten. Natuurlijk staat de koffie,thee en chocolademelk voor u klaar. Het beloofd weer een gezellige middag te worden. Dus welkom iedereen.
Een mooie traditie in oktober.
Op zondag 30 oktober was er weer een oecumenisch ontbijt. Deze gebeurtenis is inmiddels volop ingeburgerd zodat we van een traditie kunnen spreken. De tafels stonden al gedekt en iedereen die binnenkwam overzag het feestelijk geheel en de belofte van een gezellig en smakelijk samenzijn na de viering. En dat werd het. Vooraf gegaan door een oecumenische viering waarbij dominee Henk van het Maalpad en pastoor Hans van Geel ons het belang van saamhorigheid , open staan voor anderen en niet te snel (ver)oordelen voorhielden luisterde de aanwezigen met aandacht . Het gemengd koor onder leiding van Martien van Gaans zong en het orgel werd voor deze gelegenheid bespeelt door Johan Heuseveldt. Het werd een feestelijke dienst. Daarna gingen de aanwezigen met elkaar aan tafel. Zo`n tachtig personen hadden zich opgegeven en zochten een plaatsje bij voor hen bekende maar ook minder bekende mensen. Hierdoor ontstonden mooie ontmoetingen die in het leven van alledag niet zo snel zouden plaatsvinden. Ook was er de mogelijkheid om producten van Unicef te kopen en het kwartetspel ten gunste van de klok van de kerk in Kruisland. Het was een prachtige en zinvolle zondagochtend.
Corrie van de Velde
Vrijwilligersavond H.J. de Doperkerk op 1 oktober.
Het was een volle bak . Veel vrijwilligers waren afgekomen op deze avond die speciaal voor hen was georganiseerd als dank voor hun inzet in en rond de kerk. Voorzitter Corry Goderie bedankte hen allemaal in haar welkomstwoord en sprak haar wens uit dat de PKC van Nieuwe Vossemeer nog lang op hun inzet mag rekenen. De avond ging van start met een drankje en daarna een warm en koud buffetje. Het team van Marianne van de Vossenburgt had zichzelf overtroffen en iedereen genoot van al dat lekkers. Na het eten was er een verloting van twee handgemaakt en unieke knuffels gemaakt door Dina. Zij stelde hen beschikbaar voor Ankie Stoer ,een bekend goed doel in Steenbergen. Er werd een mooi bedrag opgehaald. Ook werd en er een paar rondjes bingo gedraaid wat soms voor hilarische taferelen zorgden. Sommigen mensen hadden nog nooit bingo gespeeld en maakten er een potje van, anderen werden heel fanatiek .Over het algemeen werd er geconcentreerd gespeeld ,ook door degene die vooraf aangaven niet van Bingo te houden! Er werden veel prijsjes gewonnen wat altijd welkom is. Natuurlijk moest er ook nog gezongen worden aangezien een groot gedeelte van de vrijwilligers koorleden zijn. Martien nam vanzelfsprekend het dirigerend stokje ter hand bezorgde de aanwezigen zowat een lachstuip met het canon fruit liedjes. Nadat sommige het tijd vonden om naar bed te gaan, wat begrijpelijk is gezien de leeftijd van de vrijwilligers,werd er door anderen nog gezellig nagepraat. Zo was het toch weer een latertje geworden. Tijd vliegt als het gezellig is.
Corrie van de Velde
juni 2016; Afscheid van Anneke Visser.
De bloemen stonden te wachten in de gang en de taartjes op tafel. Gisterenavond nemen we afscheid van Anneke als vertegenwoordiger van het bestuur van de Sint Annaparochie. Ze beloofde aan het eind van de avond nog een woordje te zeggen. Gedurende het agendapunt waarin zij als afgevaardigde van het bestuur zaken besprak zag ik het gezichtsuitdrukking van Anneke veranderen. Ze werd fel, kneep haar ogen een beetje dicht en was duidelijk nog heel betrokken ook al had al afscheid genomen van het bestuurd zelf. Ze was kritisch en bevlogen. Op het eind van de avond las Anneke een verhaal voor. Het was een oefening in loslaten van menselijke gevoelens zoals o.a. angst,schuld en illusies om zo te komen tot een open houding en in vrede met jezelf en anderen. Voor Anneke zelf was dit een manier van loslaten van haar bestuursfunctie en aandachtfunctionaris van onze parochie.
Anneke vertelde over haar vijfjarige bestuursperiode dat het een moeilijk periode was als enige vrouw in een mannenbolwerk, over de zware verantwoordelijkheid die op het bestuur rust en hoe die op hun beurt afhankelijk zijn van het Bisdom.
Anneke vertelde over de verschillen in denken en over balanceren tussen zakelijk en menselijke maat. Dat laatste was vooral haar insteek. Vise voorzitter Piet vertelde hoe Anneke binnen het bestuur altijd de geloofskant bewaakte en uniek vorm gaf aan bezinning in de vergadering.
Anneke vertelde dat ze enerzijds opgelucht is dat haar taak als bestuurslid van de Sint Annaparochie er op zit. Ze sprak met groot respect over haar mede bestuursleden en de manier waarop zij zich (kosteloos) inzetten. Buitenstaanders hebben geen idee hoeveel er bij komt kijken vertelde Anneke. Het is echt een zware klus.
Wij, als PKC van de H.J. de Doperkerk, hebben Anneke leren kennen als een vrouw naar ons hart. Wij hebben veel respect voor haar grote liefde en betrokkenheid bij de St. Annaparochie en bij ons als PKC Nieuw Vossemeer. Wij voelden ons door haar gesteund en vertegenwoordigd en nemen haar positieve kracht met ons mee. Anneke bedankt!
Corrie van de Velde,PKC Nieuw Vossemeer
Mei 2016; De Helden van de Zolder ..
Heel de ochtend waren we met een aantal mensen in de H.J. de Doperkerk in Nieuw Vossemeer aanwezig om de nieuwe geluidsinstallatie uit te testen. We hadden tijd genoeg om de kerk weer eens goed te bekijken. Ik raakte weer onder de indruk van het prachtige bouwwerk. Dat ze in die tijd toch zulke vernuftige bouwwerken konden maken, zei ik tegen Piet, kijkend naar de hoge bogen boven in de kerk. Ben je wel eens helemaal op zolder geweest, vroeg Piet. Is daar dan nog een ruimte,vroeg ik in mijn naïviteit. Kom maar mee zei Piet. Wat aarzelend ging ik op zijn uitnodiging in me afvragend wat me te wachten stond gezien mijn hoogtevrees. Hup de trappen op en voor ik het wist stonden we al op de zolder bij het uurwerk. Ik was meteen gecharmeerd door wat ik daar zag. Op de houten bekisting stonden namen, jaartallen en boodschappen van vele jaren oud. Ik herkende de stijl van schrijven die mijn ouders hanteerden. De liefde werd verklaard tussen mensen met harten gegraveerd in het hout. Wat zou er van de liefde geworden zijn vroeg ik me af. Dat het uurwerk nu aangestuurd wordt door een satelliet wist ik niet. Hoe kan het dan dat de klok toch regelmatig van slag is vroeg ik Piet? Dat is vanwege de windgevoeligheid van het uurwerk buiten. Harde wind heeft daar invloed op vertelde hij.
We stapten door een houten deur en daar lag de kerk in haar lengte voor ons. Prachtig om te zien. Maar ook angstaanjagend. Een lange loopbrug van zo`n 60 cm breed met slechts aan een kant een leuning loopt naar voren en om de paar meter een dwarslooppad zonder leuning die uitkomt op de zijmuur. Daaronder zijn de gewelven zichtbaar die ik net tevoren nog zo bewonderd had, maar dan staand op de veilige vloer van de kerk.
Vanuit de zolder was goed te zien dat de gewelven gemaakt zijn van riet en kalk. Een stap en je zakt er volgens mij dwars doorheen. Nee hoor, zei Piet er kan niets gebeuren zolang je maar op de kleine balkjes blijft. Die kleine balkjes zijn ongeveer 10 cm breed. Piet liep op zijn gemak op een van de dwarslooppaden, ging op zijn hurken zitten en liet me zien hoe zeer de zijmuur aan herstel toe is. Ik kon amper kijken omdat hij in mij ogen gevaarlijke toeren uithaalde. Mijn knieën knikten inmiddels van wat ik allemaal aanschouwde . Kom ,zei Piet en liep naar voren over het midden looppad. Ik volgde schoorvoetend met goed vasthoudend aan de enige leuning die mijn houvast was. Kijk, zei Piet hier staan we in het middengedeelte van de kerk. Hier begint het nieuwe gedeelte. We stonden nu bij een houten kruispunt. Prachtig vakwerk. Het deed me denken aan een molen. We stonden voor een houten laddertje wat stijl omhoog stond. Hier vertelde Piet hoe het torentje wat hier boven op het dak staat geverfd wordt. Ik was zeer onder de indruk van wat hij vertelde; Toon gaat als eerste naar boven met een klimbroek aan en kruipt door het kleine luikje. Dan geef ik hem klein dwarsbalkjes aan en dan ga ik zelf ook naar boven vertelde Piet. Toon en ik zitten aan elkaar gezekerd. Als we boven een soort steigertje hebben gemaakt komt Janus (ruim 70 jaar oud) naar boven geklommen met zijn verfspullen en gaat aan de slag. Op een bepaald moment komt pater Bertus over het smalle middenpad met handen vol koffiespullen en klimt ook tot boven aan de laddertje. Zo wordt er dan koffie gedronken en gezellig gekeuveld. Ik kon mijn oren niet geloven en op terugweg over het smalle middenlooppad met aan een kant een leuning waar ik weer bibberend overeen liep voelde ik me een watje. Wat die mannen daar op deze zolder, ver weg voor ieders ogen, voor toeren uithalen heb ik nooit geweten en waarschijnlijk velen met mij niet. Ook niet hoeveel werk daar verzet is en nog steeds wordt. Dat Piet soms hele dagen boven op de zolder bezig is in zijn eentje en elektriciteit heeft aangelegd. Dat er hier op zolder toeren worden uitgehaald met gevaar voor eigen leven uit liefde voor dit prachtige gebouw.
Nadat we de trappen weer naar beneden genomen hadden en Piet ons op nog vele zaken gewezen had die nog gerestaureerd moeten worden stond ik met knikkende knieën beneden. Een ervaring en een verhaal rijker. Met grote bewondering en eerbied voor de helden van de kerkzolder.
Corrie van de Velde
